Środki ostrożności i informacje o przepisach Cadet Sl151t

Środki ostrożności i informacje o przepisach Cadet SL151T są bardzo ważne, aby zapewnić bezpieczeństwo wszystkim użytkownikom. Przed użyciem należy uważnie przeczytać instrukcję obsługi, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji. Należy pamiętać, aby używać tylko zalecanych części zamiennych oraz zawsze korzystać z zabezpieczenia, takiego jak rękawice, gogle i maski. Podczas używania Cadet SL151T należy zawsze przestrzegać zasad bezpieczeństwa, takich jak unikanie przegrzania i zachowanie ostrożności w przypadku wystąpienia wycieku.

Ostatnia aktualizacja: Środki ostrożności i informacje o przepisach Cadet Sl151t

Środki trwałe stanowią nieodłączną część wielu firm. Rzadko zdarza się sytuacja, w której przedsiębiorca nie posiadałby w ewidencji środków trwałych jakiegokolwiek składnika majątku. Poznaj najważniejsze zagadnienia dotyczące środków trwałych.

Co to są środki trwałe?

Pojęcie środków trwałych funkcjonuje zarówno w prawie podatkowym, jak i bilansowym. W polskim ustawodawstwie można wyróżnić trzy akty prawne normujące istotę środków trwałych. Są to:

• ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (UoR),

• ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT),

• ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT).

Zgodnie z przepisami ustawy o PIT, środkami trwałymi są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

• budowle,

• budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

• maszyny, urządzenia, środki transportu oraz inne przedmioty.

Ponadto przewidywany okres ich używania powinien być dłuższym niż rok. Muszą być także wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Z definicji tej wynika, że konieczność dokonywania odpisów amortyzacyjnych wystąpi przy spełnieniu następujących warunków:

• wartość składnika majątku przekracza 10 000 zł,

• składnik majątku jest własnością lub współwłasnością dokonującego amortyzacji,

• składnik majątku jest nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,

• składnik majątku jest kompletny i zdatny do użytku, ale w takim znaczeniu, w jakim będzie spełniał określoną funkcję w prowadzonej przez podatnika działalności.

Wartości niematerialne i prawne

W myśl art. 22b ust. 1 ustawy o PIT wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi amortyzacji są nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

• spółdzielcze własnościowe prawa do lokalu mieszkalnego,

• spółdzielcze prawa do lokalu użytkowego,

• prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

• licencje,

• prawa do wynalazków,, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, oznaczeń geograficznych oraz topografii układów scalonych,

• wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how),

– o ile przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok, a równocześnie są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencyjnej), umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Ponadto art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje, że wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi amortyzacji są również – i to niezależnie od przewidywanego okresu ich używania – wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:

• kupna,

• przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a ustawy o PIT, dokonuje korzystający.

Środki trwałe - jak ustalić wartość początkową?

Podatnik, aby mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych, musi prowadzić ewidencję środków trwałych. Nie ma konieczności ujmowania w niej środków o wartości nieprzekraczającej 10 000 zł, a także budynków mieszkalnych, lokali mieszkalnych i własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego, których wartość początkowa jest ustalana w sposób uproszczony (zgodnie z art. 22n ust. 3 ustawy o PIT).

Przyjęty do używania środek trwały należy wycenić, tj. ustalić jego wartość początkową stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Zdecydowana większość środków trwałych jest wyceniana w myśl prawa bilansowego i podatkowego stanowiącego, że wartość początkowa środków trwałych jest ustalana w:

• cenie nabycia – dla środków trwałych zakupionych w kraju i za granicą (jeśli następuje wniesienie prywatnego majątku - to po cenie nabycia chyba, że jest wyższa niż cena rynkowa to stosujemy cenę rynkową),

• koszcie wytworzenia – dla wytworzonych we własnym zakresie,

• wartości rynkowej – dla darowizny, chyba że z umowy wynika cena niższa niż wartość rynkowa,

• wartości wynikającej z wyceny nie wyższej niż cena rynkowa – dla środków trwałych otrzymanych w formie aportu, a także dla darowizny, jeżeli cena rynkowa nie jest możliwa do ustalenia lub jest nieadekwatna (zawyżona) w stosunku do rzeczywistej wartości środka trwałego.

Ustalenie wartości początkowej powinno nastąpić nie później niż w miesiącu przyjęcia środka trwałego do używania. Raz ustalona wartość początkowa może być zmieniona tylko na skutek ulepszenia środka trwałego, a także w razie uprzedniego ustalenia wartości początkowej niezgodnie z przepisami oraz w przypadku przeprowadzenia aktualizacji wyceny środków trwałych.

Amortyzacja środków trwałych

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku dochodowym od osób fizycznych przedstawia także istotę amortyzacji. Amortyzacja na gruncie prawa podatkowego oznacza rozłożenie w czasie kosztów związanych z wprowadzeniem do jednostki określonych składników majątku. Pozwala zaliczyć do kosztów elementy majątku, będące kosztem uzyskania przychodu, co w konsekwencji obniży dochód i tym samym wymiar płaconego podatku dochodowego. Zasady prowadzenia amortyzacji podatkowej są jednolite dla osób fizycznych i prawnych, a istniejące różnice nie mają charakteru fundamentalnego.

Ustawodawca wprowadził szereg obowiązków prawnych, których niedopełnienie powoduje niemożliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych, co wywołuje poważne skutki podatkowe, mogące mieć ogromne znaczenie dla danej jednostki, stąd znajomość prawidłowych zasad amortyzacji podatkowej należy do podstawowych elementów prowadzenia działalności.

Jeśli wartość zakupionego przedmiotu nie przekracza 10 000 zł, wówczas nie ma konieczności wprowadzania go do środków trwałych. Wydatek taki można bowiem ująć bezpośrednio w kosztach firmy bez konieczności dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Zarówno ustawa o PIT, jak i ustawa o CIT przewiduje, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się, gdy wartość początkowa środka trwałego w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. Niemniej w przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnik nie musi zaliczać składnika majątkowego do środków trwałych. Jeśli uzna to za uzasadnione, może jednak podjąć również przeciwną decyzję i wykazać taki składnik majątku w ewidencji środków trwałych. Wówczas możliwe będzie zastosowanie amortyzacji jednorazowej.

Amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

• przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”,

• budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,

• składniki majątku niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o PIT zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a ustawy o PIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,

• tabor transportu morskiego w budowie sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie „Pozostały sprzęt transportowy” o symbolu 30. 11.

Amortyzację należy rozpocząć od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dany środek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a zakończyć w momencie zrównania wartości dokonanych odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową tego środka. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy składnik majątku ulegnie likwidacji, zbyciu lub stwierdzi się jego niedobór. Wówczas ostatniego odpisu należy dokonać w miesiącu wystąpienia jednego z powyższych zdarzeń.

Środki trwałe - rodzaje amortyzacji

Swoboda wyboru metod amortyzacji oraz stawek amortyzacyjnych dopuszczalna przez prawo bilansowe w praktyce ograniczona jest przez system podatkowy. Przepisy podatkowe wyznaczają obligatoryjne metody amortyzacji oraz narzucają wysokość stawek amortyzacyjnych, ograniczając tym samym okres i intensywność amortyzowania obiektów majątku trwałego. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się na podstawie planu amortyzacji sporządzonego z zastosowaniem stawek przewidzianych w wykazach. Możliwe są następujące metody amortyzowania środków trwałych:

• liniowa,

• degresywna,

• jednorazowa

• naturalna.

Metoda amortyzacji liniowa

Metoda liniowa polega na dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych w ustalanych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastosowaniem rocznej stawki określonej w wykazie stawek amortyzacyjnych. Wartość ustalonego rocznego odpisu jest kwotą stałą przez cały okres amortyzacji.

Istnieje także możliwość podwyższenia stawki w przypadku używania danego środka w złych warunkach lub bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych. Stawkę amortyzacji mnoży się wówczas przez zawarty w wykazie stawek współczynnik.

Podatnik może również zastosować stawki indywidualne pod warunkiem wprowadzenia danego środka trwałego po raz pierwszy do ewidencji oraz zaliczenie go do grupy środków używanych lub ulepszonych. Wyjątkiem są inwestycje w obcych środkach trwałych, które nie muszą być ulepszone lub używane.

Metoda amortyzacji degresywna

Degresywna metoda amortyzacji charakteryzuje się wysokimi kwotami rocznej amortyzacji w pierwszych latach użytkowania środka trwałego oraz krótszym niż w przypadku metody liniowej okresem dokonywania odpisów.

Degresywna metoda amortyzacji polega na tym, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w pierwszym roku używania maszyn i urządzeń z grupy 3-6 i 8 KŚT lub środków transportu (z wyłączeniem samochodów osobowych) przy zastosowaniu stawki podanej w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonej o współczynnik nie wyższy niż 2, 0, a w następnych latach podatkowych - od jego wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne i ustalonej na początek kolejnych lat używania tego środka trwałego. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody liniowej, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych według metody liniowej (art. 22k ust. 1 updof i art. 16k ust. 1 updop).

Amortyzacja jednorazowa

Jednorazowa amortyzacja możliwa jest dla środków trwałych o wartości nie wyższej niż 10 000 zł. Natomiast dla środków trwałych o wartości powyżej 10 000 zł może być dokonana w ramach pomocy de minimis, która udzielana jest małym podatnikom i nowym przedsiębiorcom. Jej limit w 2020 r. wynosi 50 000 euro.

Art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej oraz mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grup 3–8 Klasyfikacji Środków Trwałych (z wyłączeniem aut osobowych). Odpisów dokonuje się w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej równowartości kwoty 50 000 euro.

Ponadto, zgodnie ze znowelizowanym art. 14-21 ustawy o PIT, w sytuacji gdy podatnik dokona nabycia fabrycznie nowego środka trwałego do wartości 100 000 zł, to możliwe jest zastosowanie amortyzacji jednorazowej. Przy czym kwota 100 000 zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Należy jednak mieć na względzie, że powyższy przepis dotyczy środków trwałych zaliczanych do grupy 3-6 i 8 KŚT. Oznacza to, że w ten sposób nie mogą być amortyzowane np. nieruchomości (budynki i budowle) oraz środki transportu.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia fabrycznie nowych środków trwałych.
Słownik języka polskiego określa, że “nowy” oznacza – dopiero co zrobiony, nieużywany, niezniszczony, niedawno nabyty, świeżo powstały, świeżo założony. Przy czym za fabrycznie nowe środki trwałe można również uznać przedmioty nabyte od innych zbywców, w przypadku gdy uprzednio nie były używane (eksploatowane).

Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT)

Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest to usystematyzowany zbiór obiektów majątku trwałego, którego celem jest m. in. ustalanie stawek odpisów amortyzacyjnych. Ostatnia klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r.

Od 2018 roku nastąpiła zmiana KŚT (klasyfikacji środków trwałych). Nowa KŚT 2016 zastąpiła tę z 2010 roku. Dokonano zmiany numeracji oraz nazewnictwa niektórych grup środków trwałych.

Biorąc pod uwagę zasady podziału obiektów w KŚT, można wyróżnić następującą strukturę symboli: grupa – symbol jednocyfrowy (np. 1), podgrupa – symbol dwucyfrowy (np. 12), rodzaj – symbol trzycyfrowy (123). Na pierwszym szczeblu podziału wyodrębnia się 10 grup środków trwałych:

Grupa 0 – Grunty,

Grupa 1 – Budynki i lokale, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i mieszkalnego,

Grupa 2 – Obiekty inżynierii lądowej i wodnej,

Grupa 3 – Kotły i maszyny energetyczne,

Grupa 4 – Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania,

Grupa 5 – Specjalistyczne maszyny, urządzenia i aparaty,

Grupa 6 – Urządzenia techniczne,

Grupa 7 – Środki transportu,

Grupa 8 – Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie,

Grupa 9 – Inwentarz żywy.

Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych został przedstawiony w załączniku nr 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawiera on podstawowe stawki amortyzacji, stosowane w różnych metodach amortyzacji.

Inwestycje w środkach trwałych

Prawidłowa klasyfikacja i ewidencja wydatków ponoszonych na ulepszenie środków trwałych często sprawia księgowym oraz przedsiębiorcom spore trudności. Z praktyki wynika, że dzieje się tak, ponieważ zasady tej klasyfikacji uregulowano różnie w wielu przepisach prawnych.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ulepszenie ma miejsce w przypadku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji środka trwałego. Wydatki ponoszone na te cele powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Jak dokonywać odpisów amortyzacyjnych ulepszonych środków trwałych?

W wyniku ulepszenia własnego środka trwałego następuje podwyższenie wartości początkowej, która staje się nową podstawą ustalania odpisów amortyzacyjnych. Kwota amortyzacji za dany okres ulega zmianie bez względu na to, czy ulepszenie powoduje przedłużenie okresu użytkowania danego środka trwałego, czy też nie.

Zawieszenie działalności gospodarczej wstrzymuje amortyzację

Ustawodawca, umożliwiając podatnikom zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej, zakłada, że w czasie takiego zawieszenia należące do nich środki trwałe z reguły nie będą wykorzystywane, dlatego nie mogą być też amortyzowane. Jednakże podatnik będzie miał prawo m. do wykonywania wszelkich czynności niezbędnych do zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów.

Jeżeli określony środek trwały służyłby wyłącznie do czynności niezbędnych do zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów, wówczas mógłby być amortyzowany.

W przypadku jednak niewykorzystywania środków trwałych w okresie zawieszenia, składniki te nie będą podlegać amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano zawieszenia działalności gospodarczej.

Wycofanie i sprzedaż środka trwałego

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT odpłatne zbycie środka trwałego jest źródłem przychodu z działalności gospodarczej podlegającym opodatkowaniu. Należy zwrócić uwagę, że w przypadku sprzedaży nieruchomości lub prawa majątkowego przychód powstanie, jeśli sprzedaż nastąpi przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Inaczej ustawodawca ustosunkowuje się do środków trwałych uprzednio wycofanych z działalności gospodarczej. Przychód powstaje, jeżeli pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności a dniem jego odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat od końca miesiąca, w którym nastąpiło wycofanie. W konsekwencji po upływie tego okresu dochód ze sprzedaży będzie wolny od podatku dochodowego.

Przykład 1.

Pan Marian planuje wycofać na cele osobiste pojazd będący środkiem trwałym a następnie w okresie 6 miesięcy dokonać jego sprzedaży. Czy w tym zakresie Pan Marian ma obowiązek opodatkować wycofanie?

Samo wycofanie z działalności nie generuje zobowiązania na gruncie PIT, niemniej jeśli pojazd zostanie sprzedany w terminie 6 miesięcy od wycofania, wówczas przychód ze sprzedaży należy wykazać w działalności gospodarczej.

Przychód ze zbycia pojazdu będącego środkiem trwałym wykazuje się w kolumnie 8. KPiR Pozostałe przychody lub w ewidencji przychodów (opodatkowanie 3% stawką ryczałtu).

Poza kwestiami związanymi z podatkiem dochodowym, czynni podatnicy VAT powinni również zwrócić uwagę na skutki w VAT. W przypadku wycofania podatnik zobowiązany jest naliczyć VAT, jeśli:

• przy nabyciu pojazdu jak i później przy zakupie istotnych części składowych przysługiwało prawo do odliczenia VAT (częściowe lub pełne), np. zakupiono silnik, rozrząd, skrzynię biegów itp., wówczas podatek VAT nalicza się od wartości rynkowej pojazdu lub
• przy nabyciu auta nie było prawa do odliczenia VAT ale odliczano VAT od części składowych związanych z pojazdem (np. silnik, rozrząd, skrzynia biegów itp. ), wówczas podatek VAT nalicza się od wartości rynkowej części składowych.

Baza wiedzy karta charakterystyk – środki ostrożności

Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia i zwroty wskazujące środki ostrożności są kodowane za pomocą wyjątkowego kodu alfanumerycznego, który składa się z jednej litery i trzech cyfr, jak poniżej:

• litera „H” (jak „zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia”) lub „P” (jak „zwroty wskazujące środki ostrożności”). Proszę zauważyć, że zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia przeprowadzone przez DSD i DPD, ale które nie są uwzględnione w GHS są zakodowane jako „EUH”.
• cyfra wskazująca rodzaj zagrożenia, np. „2” dla zagrożeń fizycznych;
• dwa numery odpowiadające sekwencyjnemu numerowaniu zagrożeń, jak wybuchowość (kody od 200 do 210), palność (kody (od 220 do 230) itp.

Etykiety powinny zawierać odpowiednie zwroty wskazujące środki ostrożności (artykuł 22 CLP), które doradzają na temat środków zaradczych, aby zapobiec lub zminimalizować niekorzystne skutki dla zdrowia ludzi lub środowiska wynikające z zagrożeń powodowanych przez substancje lub mieszaniny. Kompletny zestaw zwrotów wskazujących środki ostrożności dotyczących każdej określonej klasyfikacji jest podawany w tabelach wskazujących elementy etykiet wymagane dla każdej klasy zagrożenia w częściach od 2 do 5 załącznika I do CLP.

Zwroty wskazujące środki ostrożności należy wybierać zgodnie z artykułem 28 i z częścią 1 załącznika IV do CLP. Przy każdym wyborze należy wziąć również pod uwagę używane zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia i korzystanie zgodne z przeznaczeniem lub użycie substancji lub mieszanin. Normalnie nie więcej niż sześć zwrotów wskazujących środki ostrożności powinno pojawić się na etykiecie, chyba że wymaga tego charakter i stopień zagrożeń. Aby zapewnić pomoc w wyborze najbardziej odpowiednich zwrotów wskazujących środki ostrożności, zapewnimy dalsze wskazówki w odpowiednich akapitach.

Część 2 załącznika IV do CLP zawiera prawidłowe słownictwo zwrotów wskazujących środki ostrożności, jak powinny się pojawić na etykietach. Na etykiecie zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia muszą być podane razem z zwrotami wskazującymi środki ostrożności w tym samym języku.

Zmiany w zwrotach wskazujących środki ostrożności

Zmieniony wykaz zwrotów wskazujących środki ostrożności zawiera nowe lub zmienione zwroty, zaznaczone na czerwono, które zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 2019/521 obowiązują od 17 października 2020 r.

Aby zapewnić spójność między etykietami i kartami charakterystyk, ważne jest, by również zaktualizować karty charakterystyk, gdy zmieniono etykiety!

EN I DE I FR I ES I IT I PL I CS I RO I SL I SK I HU

Pełna lista zwrotów wskazujących środki ostrożności

Obowiązuje od 17 października 2020 r.

P101 – W razie konieczności zasięgnięcia porady lekarza należy pokazać pojemnik lub etykietę.

P102 – Chronić przed dziećmi.

P103 – Uważnie przeczytać wszystkie instrukcje i zastosować się do nich

P201 – Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.

P202 – Nie używać przed zapoznaniem się i zrozumieniem wszystkich środków bezpieczeństwa.

P210 – Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.

P211 – Nie rozpylać nad otwartym ogniem lub innym źródłem zapłonu.

P212 – Unikać ogrzewania pod zamknięciem lub w sytuacji zmniejszonej zawartości środka odczulającego.

P220 – Trzymać z dala od odzieży i innych materiałów zapalnych.

P222 – Nie dopuszczać do kontaktu z powietrzem.

P223 – Nie dopuszczać do kontaktu z wodą.

P230 – Przechowywać produkt zwilżony….

P231 – Używać i przechowywać zawartość w atmosferze obojętnego gazu/…

P232 – Chronić przed wilgocią.

P233 – Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.

P234 – Przechowywać wyłącznie w oryginalnym opakowaniu.

P235 – Przechowywać w chłodnym miejscu.

P240 – Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy.

P241 – Używać [elektrycznego/wentylującego/oświetleniowego/…/] przeciwwybuchowego sprzętu.

P242 – Używać wyłącznie nieiskrzących narzędzi.

P243 – Przedsięwziąć środki ostrożności zapobiegające statycznemu rozładowaniu.

P244 – Chronić zawory i przyłącza przed olejem i tłuszczem.

P250 – Nie poddawać szlifowaniu/wstrząsom/tarciu/….

P251 – Nie przekłuwać ani nie spalać, nawet po zużyciu.

P260 – Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.

P261 – Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/ rozpylonej cieczy.

P262 – Nie wprowadzać do oczu, na skórę lub na odzież.

P263 – Unikać kontaktu w czasie ciąży i podczas karmienia piersią.

P264 – Dokładnie umyć … po użyciu.

P270 – Nie jeść, nie pić i nie palić podczas używania produktu.

P271 – Stosować wyłącznie na zewnątrz lub w dobrze wentylowanym pomieszczeniu

P272 – Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy.

P273 – Unikać uwolnienia do środowiska.

P280 – Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy/ochronę słuchu/…

P282 – Nosić rękawice izolujące od zimna oraz albo maski na twarz albo ochronę oczu.

P283 – Nosić odzież ognioodporną lub opóźniającą zapalenie.

P284 – [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych.

P231 + P232 – Używać i przechowywać zawartość w atmosferze obojętnego gazu/…. Chronić przed wilgocią.

P301 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA:

P302 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ:

P303 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami):

P304 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH:

P305 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU:

P306 – W PRZYPADKU KONTAKTU Z ODZIEŻĄ:

P308 – W PRZYPADKU narażenia lub styczności:

P310 – Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

P311 – Skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/ lekarzem/…

P312 – W przypadku złego samopoczucia skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

P313 – Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P314 – W przypadku złego samopoczucia zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P315 – Natychmiast zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P320 – Pilnie zastosować określone leczenie (patrz … na etykiecie).

P321 – Zastosować określone leczenie (patrz … na etykiecie).

P330 – Wypłukać usta.

P331 – NIE wywoływać wymiotów.

P332 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry:

P333 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki:

P334 – Zanurzyć w zimnej wodzie [lub owinąć mokrym bandażem].

P335 – Nie związaną pozostałość strzepnąć ze skóry.

P336 – Rozmrozić oszronione obszary letnią wodą. Nie trzeć oszronionego obszaru.

P337 – W przypadku utrzymywania się działania drażniącego na oczy:

P338 – Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.

P340 – Wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.

P342 – W przypadku wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego:

P351 – Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut.

P352 – Umyć dużą ilością wody/…

P353 – Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].

P360 – Natychmiast spłukać zanieczyszczoną odzież i skórę dużą ilością wody przed zdjęciem odzieży.

P361 – Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież.

P362 – Zdjąć zanieczyszczoną odzież.

P363 – Wyprać zanieczyszczoną odzież przed ponownym użyciem.

P364 – I wyprać przed ponownym użyciem.

P370 – W przypadku pożaru:

P371 – W przypadku poważnego pożaru i dużych ilości:

P372 – Zagrożenie wybuchem.

P373 – NIE gasić pożaru, jeżeli ogień dosięgnie materiały wybuchowe

P375 – Z powodu ryzyka wybuchu gasić pożar z odległości.

P376 – Jeżeli jest to bezpieczne zahamować wyciek.

P377 – W przypadku płonięcia wyciekającego gazu: Nie gasić, jeżeli nie można bezpiecznie zahamować wycieku.

P378 – Użyć… do gaszenia.

P380 – Ewakuować teren.

P381 – W przypadku wycieku wyeliminować wszystkie źródła zapłonu.

P390 – Usunąć wyciek, aby zapobiec szkodom materialnym.

P391 – Zebrać wyciek.

P301 + P310 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/ lekarzem/…

P301 + P312 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: W przypadku złego samopoczucia skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

P301 + P330 + P331 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: wypłukać usta. NIE wywoływać wymiotów.

P302 + P334 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ: Zanurzyć w zimnej wodzie lub owinąć mokrym bandażem.

P302 + P352 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ: Umyć dużą ilością wody/…

P303 + P361 + P353 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKﾓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].

P304 + P340 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.

P305 + P351 + P338 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć.

P306 + P360 – W PRZYPADKU KONTAKTU Z ODZIEŻĄ: natychmiast spłukać zanieczyszczoną odzież i skórę dużą ilością wody przed zdjęciem odzieży.

P308 + P311 – W przypadku narażenia lub styczności: Skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

P308 + P313 – W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P332 + P313 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P333 + P313 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P337 + P313 – W przypadku utrzymywania się działania drażniącego na oczy: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

P342 + P311 – W przypadku wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego: Skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

P361 + P364 – Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież i wyprać przed ponownym użyciem.

P362 + P364 – Zanieczyszczoną odzież zdjąć i wyprać przed ponownym użyciem.

P370 + P376 – W przypadku pożaru: Jeżeli jest to bezpieczne zahamować wyciek.

P370 + P378 – W przypadku pożaru: Użyć… do gaszenia.

P370 + P380 + P375 – W przypadku pożaru: Ewakuować teren. Z powodu ryzyka wybuchu gasić pożar z odległości.

P371 + P380 + P375 – W przypadku poważnego pożaru i dużych ilości: Ewakuować teren.

P401 – Przechowywać zgodnie z ….

P402 – Przechowywać w suchym miejscu.

P403 – Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.

P404 – Przechowywać w zamkniętym pojemniku.

P405 – Przechowywać pod zamknięciem.

P406 – Przechowywać w pojemniku odpornym na korozję /… o odpornej powłoce wewnętrznej.

P407 – Zachować szczelinę powietrzną pomiędzy stosami lub paletami.

P410 – Chronić przed światłem słonecznym.

P411 – Przechowywać w temperaturze nieprzekraczającej … o C/… o F.

P412 – Nie wystawiać na działanie temperatury przekraczającej 50 o C/122 o F.

P413 – Przechowywać luzem masy przekraczające … kg/… funtów w temperaturze nieprzekraczającej … o C/… o F.

P420 – Przechowywać oddzielnie.

P402 + P404 – Przechowywać w suchym miejscu. Przechowywać w zamkniętym pojemniku.

P403 + P233 – Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.

P403 + P235 – Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.

P410 + P403 – Chronić przed światłem słonecznym. Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.

P410 + P412 – Chronić przed światłem słonecznym. Nie wystawiać na działanie temperatury przekraczającej 50 o C/122 o F.

P501 – Zawartość/pojemnik usuwać do …

P502 – Przestrzegać wskazówek producenta lub dostawcy dotyczących odzysku lub wtórnego wykorzystania.

P503 – Przestrzegać wskazówek producenta/ dostawcy/… dotyczących unieszkodliwienia/ odzysku/recyklingu

Pobieranie listy obowiązujących zwrotów wskazujących środki ostrożności

Oferowane usługi

• Tłumaczenie karty charakterystyki
• Sprawdzenie, aktualizacja kart charakterystyk
• Kompilacja, tworzenie karty charakterystyki
• Usługi ekspresowe dotyczące kart charakterystyk wykonywane w 24 godziny
• Tworzenie projektu etykiety

Użyteczne informację

• Oznakowanie CLP w praktyce
• Elementy etykiety karty charakterystyki
• Piktogram zagrożeniu
• Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia H